Şüphesiz Belçika’da olup, bitenlere kayıtsız kalamayız..
Bu alanda yılmadan, bıkmadan ve usanmadan yazan, bizleri bilgilendiren, haberdar eden gazeteci, yazar hemşerim Yusuf Cinal ile görüş ve düşüncelerimi paylaşmak ve dolayısıyla Emir Kır’a ve diğer siyasetçilerimize sahip çıkmak istedim..
Bugün Federal milletvekili olmuş, aynı zamanda Brüksel’in 19 belediyesinden birisi olan Saint-Josse’de belediye başkanı olarak seçilmiş Emir Kır’a karşı reva görülenlere tahammül etmek mümkün değildir..
Üstelik bu kendi partisinden geldiği için daha da kaygılandım?..
Şüphesiz Emir Kır, bir Türk olarak, tepki mektuplarına, haksız eleştirilere, karalamalara da muhatap oluyor..
Bunları bilmeyen mi var?
Kendisine tehditler, tozlu mektuplar gelmedi mi?
Emir Kır, şu bir gerçektir ki, takdire şayan bir politikacıdır..Onu takdire şayan kılan, sadece duruşu, bakışı değildir..Ortaya koyduğu hizmet kadar, güle yüzü, şık giyimi, sporculuğu, centilmenliği ve efendiliğidir..
48 Yıldır Belçika’da yaşayan biri olarak yazıyorum, bu ülkeye büyük bedeller ödeyen büyüklerimiz gibi bizlerde, buralara gençliklerimizi gömdük!.. Bir firmada tam, tamına 40 Yıl çalışma başarısı gösterdim..
Hayatta işten korktuğumu kimse söyleyemez!..
400 İşçinin çalıştığı bir firmada 25 arkadaşın şefliğini yapıyordum..Bir kere hasta raporu bile almadım..Benim gibi hasta raporu almadan hayattan göç edenleri unutmayalım..
Allah onlardan razı olsun!..
Onlar olmasaydı, bizler buralarda olamazdık, bugünü de göremezdik..
Sevgili İsmail Balkaya kardeşimin yazdığı yazıyı da dikkatlice okudum..
İşte bir spor arkadaşlığı mı desem, dostluk mu, bir yerde ayranımız kabarıyor, elimize kalem alıp çala-kalem yazıyoruz..
Bir kere kendisini tebrik ederim..
Böyle günde, milletvekilleri bile susarken, birilerinin sesini yükseltmesi çok önemli..
Biz susarsak, herkes susar!
Hani derler ya,” Adım Hıdır, elimden gelen budur” diye..
Başkan Emir Kır’ın her zaman yanındayız, onu cani gönülden destekliyoruz..
Onunlayız!..
Yazımı uzatmak istemiyorum..
Bir hatıram ile sizleri selamlamak isterim..
Artık emeklilik yaşım geldi.. Çoluk, çocuk, torun torba sahibi olduk..
40 Yıl, dile kolay mı?
Gidip arkadaşlarım ile patronum ile helallik alacağım..
Firmanın kapısını çaldım..Patronun oğlu beni karşıladı..Genç adam çok akıllı..Babası ile görüşmek istediğimi söyledim..
Babası ofisinde koltuğunda..Durumu anlattı.. Babası,” Ben ona beş euro zam verdiğim halde bizde çalışmadı, ayrıldı” diye oğluna çıkıştı..
Başını kaldırıp, yan bile bakmadı!
Oğlu ise,” Baba,Ramazan Bey, bir başka firmaya gitmiyor,emekli oluyor ” dedi..
Bu konuşmayı işittikten sonra, oradan ayrıldım..
Ama bu sözler kulaklarımda hep!..
Bizler onurlu göçmen işçileriz..
Kimsenin de kölesi değiliz..
Bizim örflerimiz, adetlerimiz, geleneklerimiz, kültür değerlerimiz var..
Bunları bilenlere sevgi saygımız sonsuzdur..
Evet, her partinin, bir tüzüğü var.. Var ama, bizim de değerlerimiz var..Başkan Emir Kır, kendisini ziyarete gelenlerin aidiyetini sorgulayamaz..Bizde misafirin önemi ve değeri büyüktür..Kim olursa, olsun, kapıya gelen geri çevrilmez..
Ah bunu bir bilseler, anlasalar..
Ama nerede o kafa!?
Biz Belçika’da yaşıyoruz ama Türkoğlu Türkleriz!
Bunlara yaranmak mı?
Vallahi zor!
Başkan Emir Kır’a, milletvekili Emin Özkara’ya ve İsmail Balkaya’ya sevgi ve selamlar..
İyi ki varsınız..
Ramazan Seçken yazıyor
