İki defa ölenler?

1995 de Brüksel’in meşhur caddesi Rue Brabant’ ta dükkan çalıştırırken (market) bir Belçikalı müşteri bana sormuştu “uzun yıllardır buradasın ölünce nereye gömülmek istersin “diye bende “biz şansız kimseleriz herkes bir defa ölüyor biz gurbette duranlar iki defa ölüyoruz ” diye cevap varmıştım oda bana “anlamadım nasıl iki defa ölüyorsun” ? diye sormuştu bende “Toprağında ölmeyen iki defa ölür demiştim bu söz hoşuna gitmiş kendisi BRT de çalışıyormuş Belçika Radyo Televizyon sonra geldi benden randevu aldı uzun bir söyleşi yapmıştık..

Bugün cenaze namazında Hastanenin avlusunda düşündüm Mustafa kardeşimde iki defa ölenler arasına katıldı nasıl mı çok basit bizler burada cenazeyi yıkıyoruz namazını kılıyoruz birde memlekete varınca cenaze namazı kılınıyor ne oluyor o zaman işte iki defa ölmek buna derler

Ahh gurbet ah üç beş kuruş biriktirip geri döneriz diye gelmiştik biraz daha biraz daha derken birde baktık ki kendimiz bitmişiz

gurbetteki insanın çektiği sıkıntıyı ancak gurbeti yaşayan bilir gurbetçi hep bir arayış içindedir hele gurbette ölmek de neyin nesidir oysa sılada ölmek varken

Yanık sesli bir müezzin okusa selanı sevenin sevmeyenin hepsi duymalı

sahi biz nereliyiz? ilk 20 yılımızı geçirdiğimiz doğduğumuz topraklar mı yoksa 50 yılımızı geçirdiğimiz doğduğumuz topraklar mı

1975 /1980 yıllarda izine geldim mi arabamla çifteleri geçip Emirdağ’a gelirken Kırkpınar’ı geçtim mi Emirdağ 16 km yazan levhayı gördün mü işte geldim vatanıma derdim çünkü vatanımda yolumu gözleyen ANAM Bacım ve yarim vardi şimdi anlıyorum ki merim benim vatanim Ananın sıcak kucağı dizinin dibi yarimin koynu imiş onlar yok benim vatanım kuzularımın ve torunlarımın yanı artık nereden nereye geldik bugünde

Aşık Veysel ile bitirelim

Kambur felek sanki beni kayırdı

Eşten dosttan nazlı yarden ayırdı

Gizli sırrım memlekete duyurdu

sanki benim bir ettiğim var gibi

Nasıl Emirdağlı olunur

Köpeğe yal dökmeden

Birkez koyun kırkmadan

Adacala çıkmadan

Emirdağlı olunmaz

Söz:Halil Erenoğlu

Yaşayan Efsane