Agop usta Türkiye’den Belcikaya göç eden Rum kökenli vatandaşlarımızdan biriydi..
Babası Artin Amca..
Beyoğlu yokuşları da Arabaların makaslarını tamir ederdi..
Oğlu Agop..
Belcikaya gelince Araba garajına corc ustanın yanında başlayarak usta oldu..
Rue Gahucheret sokağında garajını açtı…
O zamanlar Türklerde çok az garaj işiyle uğraşan gurbetçilerinmiz vardı..
Bakkal isleri’de Rum kökenli,Yunan vatandaşlar tarafından işletilmekteydi..
Türkçe konuştukları dan tüm Türkler alışverişlerini bu bakkallardan karşılamaktaydı..
1987 yılında Belcikaya geldiğimde en iyi müşterilerimiz arasında Yahudiler,Rumlar,Yunanlılar, Fasıllar, Türkler,İspanyol,Portekiz,Tunus,cezayirliler cogunluktaydı..
Agop ustanın yeri baskaydı..
Kalbiyle,gönluyle tam Türk milliyetçisi,Atatürk hayranı içimizden biriydi Agop usta..
Bakkalımıza geldiğinde..
Hay Maşallah…
Pazarı getirmişsiniz..
Bu ne güzellik..
Sizlerle gurur duyuyorum; çalışkan güzel Türkiyem’in evlatları diyerek bizleri motive ederdi…
Hasta Beşiktaş taraftarıydı..
Beşiktaş’ın Molenbek ile oynadığı maçta beraberdik taksici Filip,Agop usta ile beraber maçı izledik..
Türkiyemin Bayrağını sırtımıza başımıza Beşiktaş şapkası ile gittik Molenbek stadına..
Maçı izledik,Rahmeti Vedat Okyar ve Yusuf Tunaoglu eski Beşiktaşlı spor yazarlarınıda alıp Belçika’nın meşhur kakvesini içtik…
Eski adı Hazreti Ayşe..
Şimdiki Adı ulu camiye benim yönetimde olduğum zaman çok yardımlar yaptı..
İsimsiz..
sen birde Allah bilsin yeter derdi..
Agop usta…
Bakkala geldimi sanki evine gelmiş gibi olurdu..
Çeşit çeşit zeytinler den birer birer tadar,ince ince kesmiş olduğum Kayseri pastırması dan ekmeğin içine koyup çay ile ayakta kahvaltı yapmaya bayılırdı…
Boyalı tulumuyla…
Bir gün oğlum…
Siz..
Minarenin tepesindeki yıldız varya;
Oraya Bakkal açın gelirim dedi
Aslında bu samimiyet Bayrak sevgisi,vatan sevgisi içinde yatan Agop ustanın bizlerle bir bütün olmasıydı…
1996 yıllarında Arabamla Rue Masuiden ilerlerken..
Agop ustamı düşünceli gördüm
Durdum..
Nerdesin dedi..
Moralim çok bozuk..
Atla Arabaya ustam dedim…
Arabada iki saat anlattık..
Beni gezdir…
Bürüksel’de…
Nere istersen getir..
Atomyuma gittik…
Kulelere çıktık,yıllardır Belçika’dayim ilk defa cikiyorum dedi Atomun toplarına..topun birinde kafeteryada kahvemizi içtik …
Tepeden Bürüksele kuş bakışı yaptık…
Atomun yeşil cimenlerine bağdaş kurup başladı anlatmaya..
Ailesine çok bağlıydı..
Üzerlerine titrerdi..
Florya kızıyla evliydi..
İki çocukları vardı..
Hüseyin Karım beni aldatıyor,Hemde Arkadasimla,gözlerinden yaşlar akıyor durmak bilmiyordu..
Ayrıl dedim..
İnsanoğlu şaşar,yapmamalıydı hemde senin gibi güzel insana
Vuracam dedi..
Senin gibi değerli insana yakışmaz…
Allah’ın verdiği canı ancak Allah alır dedim..
İki gün sonra açık kalp ameliyatı olacağım..
Doktorlara söyleyecem..
Yarın vücudumu birdaha dikmeyin…
Agop usta…
Ameliyat oldu..
İstediği gibi…
Ameliyat masasından bir daha kalkamadı…
Burukselin ilçesi Jetteki mezarlığa defnedildi
Seni unutmayacağız..
Güzel insan…
Ruhun şad mekanın Cennet olsun
Hüseyin Çınal
Burüksel/Belçika 2021
0
Mutlu
0
Üzgün
0
Sinirli
0
Şaşırmış
0
Virüslü
