Bir başkadır benim memleketim!

Sevgili okurlar,
Memlekette güne uyanmanın, derin bir güzelliği ve huzurunu sizlere nasıl anlatsam?
İşte, bu yüzden “ayrılıkları, gayr ılıkları” hiç sevmem..
Hani o şarkıdaki gibi, “işte bir kez daha aşık oldum, sana giderken” dizelerinde olduğu gibi, “memlekete aşık olmamak” elde mi?
Sevgili eşim Fatma(Fatoş), hemen telefon edip, hal hatır sormayı, bilgi edinmeyi ihmal etmiyor..
“Sakarya’na hoş geldin!”
“Hoş bulduk elbette” bakalım evimizde, durum nedir, bakacağız, anlayacağız, yaşayacağız..
Adapazarı Mithatpaşa Mahallesi’ndeki evimiz iki katlı, biz birinci katta ikamet ediyoruz..
Üst katta komşum, Adapazarı Vagon Fabrikası emeklisi Kenan Akçora..
O da yaz ayları ve canı estiğinde, baba memleketi Balıkesir’deki köylerinin yolunun tutar ya..
Dedim ya, “memleket gibisi” var mı?
Hani hep birlikte coşku ile söylediğimiz, ”bir başkadır benim memleketim” şarkısında olduğu gibi..
Genç Gemi mühendisleri Yaser ile Bünyamin beni evimin önünde indirdi..
Komşu ışıkları yanıyor..
Henüz akşam vakti..

BAHÇEMDEKİ ÇİÇEKLER
Bahçemdeki çiçekler, çayır çimen büyümüş, boy atmış..
Mahalle kedilerinin sığınağı, veranda yerli yerinde ya, bizi bekliyor..
Verandayı gece çay içimleri ve sohbette aydınlatan “ampul lamba” yerinde..
Sevgili titiz mi, titiz bacanağım, Sakarya Tank Palet Fabrika emeklisi Bülent Kurbancıoğlu’nun, kehaneti tutmamış!
Yani “ampul” çalınmamış!..
Çalınmamış ama, diğer ülkeyi aydınlatması gereken, “ampulün yanıp sönmesi, ışığının azalması”, bakalım ülkede, ne gibi “siyasi gelişmelere” sahne olacak?
Anahtarımı çıkarıp, kapıyı açtım..
Evde bir rutubet ve nem kokusu yok!..

DEPREM KORKUSU?
Belli ki, eşim Fatoş bu, gereğini yaptırmış..
Her yer tertemiz, evimize adım atıyorum..
Sevgili Tamer Büyü ve muhterem eşi Serap’ın marifeti bu ya!
“Elektrikler, gaz, su” hepsi hazır!..
Doğal gaz, açıp kapatma sırasında hava yaptığı için kaloriferleri yakamadım..
İyi ki klima var..
Hızır gibi yetişti..
Şöyle, evin odalarının ısısını biraz kırdık..
Ooo yatağımızda hazır..
Eşim Fatoş bir güzellik yapmış, “deprem korkusu ile olacak”, torunlarımın odasını bana hazırlatmış..
Ellerine, yüreklerine sağlık..
Başka bir şeye dokunulmadan, derin bir uyku için gözlerimi yumuyorum..

HOROZ SESLERİ VE EZANA UYANMAK?
İlk gece başka bir diyar, başka bir iklim, başka bir gecede uyumak kimine zor gelir ya!?
Derin bir uykudan, komşum Zeki Dönmmez’in, benim için hazır tuttuğu “horozlarının konseri” ile uyanıyorum..
Ah ne güzeldir, “horoz sesleri”, ne güzel!
“Horoz sesleri” ile güne uyanmak, üstelik Adapazarı Mithatpaşa mahallesinde..
Hatıralar canlandı, annemin “çil horozu” aklımda..
Küçükken bizi nasıl da kovalar, tavuklara yanaştırmazdı..
Şimdi öyle midir bilmem, bizim köyün gençleri de, köy kızlarını kendi gözbebekleri gibi korurlardı?..
Köyde,” yabancı nesil horozlara”, kanat çırptırmazlardı..

HOROZSUZ KÖY MÜ OLUR?
Merhum babam Hakkı Cinal ise hep söylerdi, “ Hanım horozsuz köy mü olur” diye!
Sevgili Zeki ile komşuluk ötesi ilişkilerimiz var..
Bir ara, köyümün futbol takımı Alaağaçspor’un da kaleciliğini yaptı ya?
Hele de sarı saçlı, çakmak, çakmak gözleri ile oğlu Alpaslan!
Görmeden, saçlarını okşamadan olur mu?
Brüksel’den ona, “çikolata” ihmal edilir mi?
Horoz seslerini, az sonra ezan sesleri takip ediyor..
Memlekette sabah oluyor..
Güne, “horoz ve ezan sesleri ile uyanmak”, ne güzel..

KELLE PAÇA ÇORBASI VE
BİR ÇAY İÇİMİ GAZETE KEYFİ!
Kahvaltıyı çok severim ya, kahvaltılık almaya zaman yok..
Şöyle Donatım semtinin, en meşhur Fehmi Usta’nın lokantası beni bekliyor..
Hele de kelle paça çorbası..
Bir küçük tas çorba 15 TL..
Sabah, sabah kelle paça çorbası iyi gitmez mi?
Sonra bizim İsmail’in büfesinden, ”Bizim Sakarya ve diğer gazetelerimi alıp”, Erişir kahvede bir çay içimi, gündemi gazetelerden öğrenmek, bir başka zevk ve güzel..
Gazetelere 7 TL, iki bardak çaya ise 4 TL ödüyorum..
İki bardak çay dediysem, bu çay bardakları bizim standart Paşabahçe’nin, o ince belli bardaklarından değil hani!
Küçük mü, küçük!
4,5 Fırtta bitti zaten!

GAZETELER NE YAZIYOR?
Erişir kahvede, günlük bazı gazetelerde müşteriler için satın alınmış..
Kahvehaneye gelenler, hem çaylarını içiyor, hem de gazetelerini okuma imkanı buluyorlar..
“Bizim Sakarya Gazetesi’nin”, birinci sayfasına göz atıyorum..
Manşette, Büyükşehir Belediye Başkanı Ekrem Yüce..
Sakarya, Deprem bölgesinde “ kardeşlik konteyner kenti kuruyor” haberi, 8 Sütuna manşet..
Ve siyasi haberler, Sakarya’dan ne varsa, yazmış bizimkiler!
Bunları da yazacak, konuşacak, yorumlayacak çok vaktimiz olacak..
Donatım’dan Ankara Caddesine kadar yürüyorum..
Oradan Çark Caddesi’ne..
Tam tamına 7 Kilometrelik adımlar bunlar..
Memlekette, “ilk gün adımları” elbet..
Gününüz, sağlıklı güzelliklere vesile olsun!
Bir Bizim Sakarya Gazetesi satın alarak, “güne merhaba demeyi” sakın unutmayınız!
“Bu kentin kültür değerlerine de katkı yapmak” gerekmez mi?
Yusuf Cinal yazıyor, 11 Mart 2023