Sevgili okurlar,
Bir “10 Ocak Çalışan Gazeteciler Günü” daha geride kaldı..
Birçok alanda gazeteci meslektaşlarımıza sahip çıkanların, bir araya gelişleri ve birlikte fotoğraf vermeleri yanında, önemli mesajlara da tanıklık ettik..
Gelin,bugün biraz da bizim mahalleden söz edelim mi?
Ne dersiniz?
İyi olur mu?
Karar sizin elbette!
Şüphesiz “gazetecilik mesleği”, tüm meslekler gibi çok önemli ve hatta, basını ülke hiyaraşisi içinde “4. Kuvvet” olarak adlandıranlarda çok..
“Demokratik ülkelerde, olup bitenleri en ayrıntılı, en doğru, en şeffaf, en titiz ve ciddi bir şekilde ortaya koyan basın yayın organlarının”, gelişen teknoloji ile büyük bir mesafe katettiği gerçeği ortadır..
“Haberi, bilgiyi, bir resmi bir kaynaktan alıp, bir başka kaynağa iletenlerin hikayesi”, elbette bir başkadır..
İşte, dünyamıza “haberci, muhabir, gazeteci, yazar, genel gazete sahibi, gazete kurucusu, yayın müdürü, sorumlu müdür, yazıişleri müdürü, haber müdürü, sayfa sekreteri, editör, başmuhabir, başyazar..”gibi ünvanlarla girenleri anlatmak, öyle kolay olmasa gerek?
Uzağa gitmeyelim, şehrimiz Sakarya’da, 1980 Öncesi gazetelerin, “4 Bilemediniz, 6 Sayfa olarak siyah-beyaz, akşam gazeteleri” olarak yayımlandığını bilenlerimiz var..
AKŞAM GAZETELERİ?
Hemen hatırlatalım ki, “Yeni Sakarya, Akşam Haberleri, Adapazarı, Gerçek, Sonhaber..” ile bazı tabloid ilçe gazetelerinin, akşam baskıları elle dağıtılır, merkezde bir iki satış noktasında, bu gazeteleri bulmak mümkün olurdu..
Mevcut bu gazetelerin, birinci sayfalarında, siyasi ve aktüel haberler ile yer verilir, son sayfalarında ise spor haberleri yer alırdı.
İç sayfalarda ise, klişe reklamlar, bazı bazı bilgilendirici, her zaman geçerli yazılara yer verilirdi..
Zira o zamanlar, gazeteler bir, bilemediniz iki kişi tarafından, elde kumpas olduğu halde hurufat adı verilen kurşundan dökme harflerin dizimi ile gerçekleştirilirdi..
“Yeni Sakarya, Sonhaber ile Adapazarı” gazeteleri bugünki “Bakırcılar Çarşısı” içinde yer alır, diğer gazetelerde kentin başka adreslerinde yayınlarını sürdürürdü..
KLİŞE RESİMLER?
Gazetelerde, resim kullanmak ise maddi imkanı gerektirdiği gibi o zamanlar gerçekten büyük bir lüks idi..Belli şahsiyetlerin ve Sakaryaspor ile bazı futbol kulübü resimleri, gazete matbaasında sürekli bulundurulur ve kullanılırdı..
Mevcut bu “klişe resimler” ise, İstanbul’da, daha sonraları da İzmit’te yaptırılır oldu..
Bu dönem, gazete matbaalarına “intertip” denilen dizgi makinesinin girmesi ile biraz rahatlık sağlandı..
Kurşunun bir potada eritilmesi ve klavye ile artık kalıp harflerin dizilmesi dönemi de, çok uzun sürmedi..
Sakarya’da, “bu duruma ofset tekniği ile hazırlanan Sakarya Gazetesi’nin çıkışı” son verdi..
Eski usul hazırlanan gazeteler, yayınlarını bir süre daha sürdürdü..
MİLAT OLDU?
Bilindiği gibi Sakarya basın tarihinde, “Sakarya “ gazetesinin yayımlanması, “ofset gazetecilik” alanında bir “milat” oldu..
Bu süreçte, “Yeni Sakarya, Adapazarı” ofset yayın tekniğine döndü.. Bunu,” Akşam Haberleri” takip etti..
Ardından “Yenigün, YeniHaber, Sakarya Halk, Bizim Sakarya, Sonsöz” ve diğer gazeteler, Sakarya basın tarihi içinde, adlarından söz ettirerek, yayımlarını sürdürüyor.
SAKARYA GAZETESİ
Sakarya merkezdeki bu oluşum, “Sakarya” gazetesinin yayımı ile ilçeleride etkiledi.. İlçelerde ise, bazı aylık ve haftalık gazetelerde hazırlanarak, yayımlandı.. Halen bu geleneği sürdürenleri görmek mümkün..
Uzatmayalım, bütün bu teknolojik gelişmeler,”dijital” (İnternet) gazeteciliğin keşfi ile farklı bir boyut kazandı..
Halen Sakarya merkez ilçeleri ile diğer ilçelerde hazırlanan, farklı birçok “dijital” gazete, yayım hayatı içinde yer alıyor..
Bu “dijital gazetecilik” ile birlikte “görsel yayıncılıkta da” Sakarya, yine geç kalan illerden biri oldu!..
Halen Sakarya’da “görsel yayıncılığın” önemli kuruluşlarından biri olan “Sakarya 264” Yayında, sanal ortamdan “görsel yayımlarda” bulunan, bazı meslektaşlarımızın çabalarından söz etmek mümkün..
SESLİ MEDYA?
Bütün bu gelişmelerden maada, Sakarya’da “radyoculuk” (Sesli medya)alanından da, söz etmek gerekirse, bu sektörle ilgili çok şey bildiğimi, söyleyemem!?..
Sevgili Remzi Adıyaman ile Zafer Büyü’nün(RADET) bu alandaki yayınlara öncülük ettiğini biliyorum..
Halen yayınlarını sürdüren “Ada FM, Sakarya 54, Radyo Net, Dolu FM, Hür FM, Kemençe FM, Romantik Ses Sakarya, İmparator FM Sakarya” gibi radyo kuruluşları yanında, bazı radyoların frekansları satın alan “ulusal radyoların” varlığına da dikkat çekmemiz gerekir..
Bütün bunlardan anlaşılacağı gibi Sakarya’da artık bir “basın sektöründen” söz etmemiz doğru olur..
Bunların resmi prosüdürleri,yayın içerikleri hakkında ise bir şey söylemem doğru olmaz..
Gelelim, “10 Ocak Çalışan Gazeteciler Günü” buluşma ve kutlamalarına?
YEMEKLİ BULUŞMALAR?
Sakarya’da, merhum Akyazı Belediye Başkanı Yaşar Yazıcı’nın, yemekli buluşmalar ile bir araya getirdiği meslektaşlarımıza, bugünlerde sahip çıkanlar çok..
Sayıları artsın elbette!
Başta, SATSO olmak üzere, bazı belediye başkanları, gazeteci meslektaşlarımıza, “yılda bir gün de olsa sahip çıkarak, onları bir araya getirmede önemli bir görev” ifa etmişler..
Mesela, Kocaali Belediye Başkanı Ahmet Acar, Karasu ve Kocaali’de “gazetecilik “ mesleğini ifa eden arkadaşlarımıza bir kahvaltı vermiş..
Başkan Acar, “Yaptığımızın çalışmaların halkın tamamına ulaşmasında katkısı olduğu kadar, halkımızın bu çalışmalara vermiş olduğu tepkileri görmemizde de büyük payı var”diyerek, kahvaltıya gelenlere teşekkür etmiş..
İnşallah öyledir?
BAŞKANDAN YEMEK JESTİ!
Merkezde ise, Sakarya Büyükşehir Belediye Başkanı Ekrem Yüce, Sakarya’da görev yapan basın mensuplarıyla bir araya geldiği basında yer aldı..
Ne güzel!
Adapazarı’ndaki bir restoranda gerçekleştirilen buluşmaya, “Başkan Yüce’nin yanı sıra, Anadolu Ajansı Bölge Müdürü Yücel Velioğlu, Basın İlan Kurumu Başkanı İbrahim Çorbacı, Gazeteciler Birliği Başkanı Müjdat Çetin, Gazeteciler Cemiyeti Başkanı Sezai Matur, RATED Başkanı Remzi Adıyaman, Büyükşehir bürokratları, yerel medyanın usta isimleri ve çok sayıda basın mensubu arkadaşlarımızın katıldığını” öğrendim.
ÇALIŞANLAR?
Bu buluşma şunu gösterdi ki, “Sakarya’da basın sektöründe çalışanların sayısı” gerçekten büyük.
İlçeleri de hesaba kattığınızda, küçümsenemeyecek bir meslektaş grubu söz konusu..
Şüphesiz, diğer ilçelerde de,” basın buluşmaları” gerçekleştirildi..
Böyle önemli bir gündeki, bu buluşmaları, asla küçümsemiyorum?..
Ama, bir meslektaşımın söylediği şu sözü asla unutamam?
Bir haber eleştirisinden ötürü arayan kurum yetkilisi,
”Kavurmayı yediniz, şimdi böyle mi bizi eleştiriyorsunuz” çıkışı düşündürücüdür..
“Tokat gibi” bir geri dönüş bu!
Kaldı ki, ulusal basında ve yerelde, “hediyeler, otel kalmaları, yüklü paralar ve yandaşlık bağlamında, bir ile yağda, bir eli balda olanların, önemli görevlere gitirilenlerin olduğunu” bilmeyinimiz var!..
KEŞKE?
Geçen yıl da yazdım?
Keşke, bu tür toplantılara “Sakarya Gazeteciler Cemiyeti, Birliği “ev sahipliği yapsa güzel olmaz mı?
Öyle yemeğe veren başkanın yanında oturup, elini sıkıp, hoş cümleler ile sohbetten sonra, bu başkanı, o belediye kurumunu, yapılan hizmetleri, yanlışları kim, nasıl eleştirecek?
“Ülkede dövülen, saldırıya uğrayan, hapse atılan ve dezenformaysyon yasası ile bu mesleğin sansüre uğramadığını, kurum eleştirileri nedeni ile cezaya çarptırılanların olmadığını” kaç kişi söyleyebilir?
Bizim mahalleden bu kadar yetişir mi bilmem? Bu konuda yazacaklarımız bitmez..
Bu mesleğe gönül verip, aramızdan ayrılanlara rahmet, hayatlarını idame ettirenlere sağlık, mutluluk, başarı ve güzellikler dileriz!
Afiyet olsun!
Gününüz tekrar kutlu olsun!
Yusuf Cinal yazıyor, 12 Ocak 2023 Brüksel
Yorumlar kapalı.