Yurdumuzun batısında çok ekilen bir bitki idi. Özellikle tüm Trakya ayçiçeği deposu idi.
İlk ayçiçeği yağ fabrikası olan SALAT Tekirdağ da kurulmuştu. Sahibini de tanırdım.
Kendi ilçem Karasu da bile çok yetiştirilir, adına gündoğdu denilirdi.
Bu bitkinin özelliği çiçeğini hep güneşe doğru çevirmesidir. Ayçekirdeği gençliğimizde yazlık sinemalarda çıtlatmak için çok tüketilen faydalı bir kuruyemiş olarak da yeniliyordu. Etrafımda çıtlatanların sesinden nefret ederdim. Peki şimdi ne oldu da bu bitki yok oldu?
Ülkedeki yanlış tarım politikaları ayçekirdeğinin de yok olmasına neden olmuştur. Şeker fabrikalarının yok olması ile Amerikan Cargil firmasının GDO’lu mısırdan ürettiği şeker şurubu, şeker pancarından üretilen şekerin yerini almıştır.
GDO’lu mısır üretmek, Ayçekirdeği tarımına göre daha kolay ve ucuzdur.
Bu sebeple başta Trakya’lı üreticiler olmak üzere ekiciler mısıra yönelmiştir. Ülkenin yağ ihtiyacı da ithalata bağlanmıştır.
Özellikle Rusya ve Ukrayna’dan ayçekirdeği dış alımı hızlanmıştır. 2020 yılında patlak veren corona salgını ile gıda maddesi üretiminde dünyada sıkıntılar başlayınca Rusya ve Ukrayna ihracatı durdurmuştur. Bunun paralelinde ayçekirdeği yağ fiyatları da uçmuştur.
Dışarıdan alınan yüksek faizli borç paralarla yine dışarıdan alınan ham ve işlenmiş gıda maddeleri ile doymaya çalışıyoruz.
Hazine şu anda eksidedir.
Yeni borçlar bulunmadan yaşamamız da mümkün değildir.
Ülkede her alanda çöküş yaşanmaktadır.
Tek çözüm yolu üretimdir.
Lüks yatlara sağlanan ucuz mazot çiftçiye verilmelidir.
Ayrıca 70-80-90’larda çiftçiye verilen destek devam etmelidir.
Mersinli çiftçinin arkasında durmadığımız için sıkıntılar büyüyerek çoğalmıştır. Anası ağlayan çiftçi, anasını da alıp gitmeyi tercih etmiştir.
Gelecek çok karanlıktır.
Erdal Bıçakçı yazıyor
