6 ŞUBAT kara bir gündü. 11 ilin üstüne kara bulut çöküverdi. Hepsi yan yana, on bir il . beton yığını bir toz oldu onları altına aldı. Kara haber bütün ülkeye yayıldı. Yerel yönetimler, gönüllüler yola çıktılar.
Mersin çok göç alan kenti. Her bir ilden gelenler yurt edinmişti. Maraş, Antep, Adıyaman, Elazığ, Diyarbakır, Hatay, Kilis, Malatya, Urfa , Osmaniye, Yanı başında Adana yerle bir olmuştu.
İlk gün Mersin Cem evi kazanlarının altı yakıldı. Lokmalar pişirildi, Kilise de canlara ikram edildi. “ CEM EVİNDE PİŞER, KİLİSEDE YENİR” bu dayanışma ruhu , dünyaya bir ışık oldu. Bu kez yedi düvel çığlığa koştular.
Mersin ‘e 200-300 bin kişi geldi. 22 bin öğrenci. Üstüne pijaması ile, terliği ile. Ya da ayak yalın. Zordu yaşam, ama dayanışma ile biraz kolaylaşıverdi.
Deprem bölgesinde canlara yardım ulaşıyordu. Her bir ilden, ilçeden cem evleri harekete geçti. Yardımlar bölgeye gönderilirken, kapılar gelenlere açıldı. Sobalar yandı, odalar ısındı. Yerlere minderler serildi. İşletmeler kapılarını açtılar. Ülkede herkes yardıma hazırdı. Ama bir şey yoktu. Yok edilen AFAD gelen organizasyonları yapamadı. Binlerce can göçük altında canlı toprak altında kaldı. Geçmiş yıllarda sabah görev başında olan asker yoktu. Yardıma koşan yerel yönetimler ne yapacağını bilemediler. Ama o yardımsever canlar, kazma, kürek, elleri ile canları toprak altından almaya çalıştılar.
Mersin Cem evi yönetimi karar aldı . Mersin de bulunan 22 bin öğrenci içinden 500 öğrenciye burs vermek için ayağa kalktı. Cem evi bahçesinde bir konser verilmeli idi. Ama bu kez gelenler bir şey yapmalıydı.. 100 lira vererek milyonları bulmalıydık. 10 bin bilet basıldı. Duyuru ile birlikte, Avusturalya, Belçika, Norveç İsviçre, Almanya, İngiltere de canlar harekete geçtiler. Biletler bitmişti. 16 Nisan 2023 Pazar günü saat 16.00 da cem evi bahçesi tıklım dolmuştu. Gelenler sanatçı canları izlediler. Gelemeyenler de televizyonları başında izlediler. Sanatçıların sazı, sözü ile göçük altında yaşamını yitirenler adına göz yaşı döküldü. Zaman , zaman coş olundu.
Alevi Kültür Dernekleri Mersin Şubesi Başkanı Hasan Kılavuz Dede , açılış konuşmasında şunu söylüyordu.
“ 22 bine yakın depremzede öğrencinin Mersin’e geldiğini belirterek, 500’e yakın üniversite öğrencisine burs vermeye karar verdik. Kendimize dost bildiğimiz Musa Eroğu, Ender Balkır ve kızımız Ayfer Vardar’ ı aradık , seve seve geliriz , dediler. 10 bilet hazırlandı. Alevi kurumlarının Avustralya’dan Norveç’e dayanışma içinde biletler satıldı. Onları her birine ve siz burada olan canlara teşekkür ediyorum. “
Sunumu Ezgi Çelik ve Almanya dan gelen Necati Şahin yaptılar.
Necati Şahin , Anadolu kokan şiir gibi konuşmaları ile izleyenlerin dikkatini sahneye odaklanıverdi.
1930 yıllarda Erzincan depreminden bir olayı anımsattı..” deprem sonrası bölgede bulunan ceza evinde sağ kalan çoğu idama mahkum insanları , serbest bırakarak “ sizi bırakıyorum. Çoğunuz can aldınız, buralardasınız, haydi gidin can kurtarın. “ işte orada bulunan askerler ile birlikte bu mahkumlar binlerce canı toprak altından kurtarırlar. Sonra da bir yasa ile onlar af edilerek salıverilir. “Ender Balkır sahneye çıkınca, Nesimi’ yi gördük. Mahsuni yi gördük. Pir Sultanı gördük. O küçücük curası ile nefesler, ağıtlar yürekleri deldi. Birer birer göçük altında kalanların yakınlarının enkaz başlarında ağıtlarını duyar gibi olduk. Gözlerden yaşlar geldi.
Bir turna gibi sahneye gelen Ayfer Vardar ise , Yediveren Orkestrası ile bizi göklerde uçarak deprem bölgelerine götürdü. Kadınların ağıtlarına ses oldu.
Son olarak Musa Eroğlu sahne aldı. 50 yıllık sanat yaşamının yorgunluğu olmadan bir saat boyunca sazında perdeleri okşadı. Sesi Toroslardan, Nurhak Dağlarına , Antep in, Hatay ‘ın ovasına gittik. Yoldaşı Mahsuni , Hasan Kaplani’ nin nefesleri, ağıtları ile bizleri bulutların üstünde dolaştırdı.
Üç sanatçı da özel bir dağarcık getirmişlerdi. Özenle seçilen bir ezgi demeti. Binler, sanatçıların birlikte çalıp çığırdıkları “ gelin canlar bir olalım “ türküsünü hep birlikte koşan – alayı söylediler.
Etkinlik amacına ulaşmıştı. Yüz liralar birikince bir milyon lira olmuştu. 500 öğrenciye burs hazırdı.
Bu ülkede alevi örgütleri ve yerel yönetimler, yardıma hazır. Yaraları saracaklar. Evi yıkılanlara ev yapacaklar. Ama onlara yol gösterecek bir iktidar gerek.
Yol gözüktü. Ötekiler bir araya geliyor. Berikileri gönderecek. Avrupa da, yaşayan canlar yardıma hazır, ülkeler hazır. Projeler hazır. Bu ülkede yaralar sarılacak. 15 mayıs günü yeni bir dönem ile zorluklar aşılacak.
Konser sonunda el ele tutuşup, BİR OLACAĞIZ mesajı bütün dünyaya gitti. Daha çok dayanışma olacak.
Üretimi duran Hatay, Pazarcık, Malatya ovalarında üretim yeniden başlayacak.. bu halk bunu başaracak.
Emeği geçen bütün canların hak hizmetlerini kabul etsin
Resimler Erol Kamalak- Diren Keser – Ali Yapalak
