Silah fabrikaları ölümcül silahlarını üretir. Üretenler satmak ister. Silahlarını çok yönlü olarak herkese satar. Peynir, ekmek gibi silahlar yerini bulur. Burada kazançlı olan silah fabrikalarının sahibi olanlardır. Teknolojinin etkin olmadığı dönemlerde insanoğlu kendisini koruyacak ilkel dediğimiz aletlerden can alıcı üretimler yapmıştır. Teknoloji geliştikçe ölümcül aletlerde gelişmiştir. Nede olsa barbar dediğimiz insanların kafası puştluğa çalıştığı için bunca insanoğlunun kanı toprağa akıtıldı ve akıtılıyor. Emperyalist ‘sömürücü’ dediğimiz ülkelerin tekelci sermayesi silah fabrikalarını geri kalmış, sömürge, yarı sömürge, yeni sömürge, feodal ve diğer ülkelere satışını yapmaktadır. Ortadoğu’da ölümcül silahlar hiç susmuyor. Nedenini düşündünüz mü? Ortadoğu’daki ülkelerin çoğu Müslümandır. Nedense yıllardır savaş bu topraklarda hüküm sürmektedir. Kukla iktidarlarını emperyalizm başa getiriyor. İç karışıklıklarını yani darbelerini Amerikan’ın planıyla yapılmaktadır. Ortadoğu’da eski ve yeni ölümcül silahlar deneniyor. Ülkeleri birbirine düşürerek ve bir ülkenin başındaki kuklayı yıkmak için içindeki bir halkı ya da mezhepleri kullanarak kendi planını uyguluyor. Bu yapılanlar sadece Ortadoğu coğrafyasında yaşanmıyor; Dünyadaki lokma olacak ülkelerde de yaşanıyor. Din adamı olanlara sessizdir. Başındaki iktidara göre şekillenir. ‘Bu dünyanın pek önemli olmadığını ve sınav yeri’ olarak konuşmasında söyler. Oysa dünyamızın birçok yeri
cehennemi yaşıyor. Dünyanın tüm emekçileri, ezilenleri silah fabrikalarının kapanmasını istemelidir. Niçin fabrikalar olsun? Bir halk, halklar neden birbirine düşman edilsin? Onun için Savaşlara Hayır derken, barışın dilini de konuşmalıyız.
Yazar: Hüseyin Habip Taşkın
