Rahmetli Rafet’in geçen yıl paylaştığı Necip Hablemitoğlu’nu anma yazısı. Nerden bilebilirdi sadece 6 ay sonra kendisinin kahır içinde vefat edeceğini?
Rafet’in aşağıdaki yazıda kullandığı taraflı ifadeleri savunmuyorum.
Lakin, ondaki bitmez enerji ile vatan ve millet aşkına hasret durumdayız.
Bir kez daha hem Necip Hablemitoğlu hem de vatan millet sevdalısı Rafet Karanlık kardeşime Allah’tan rahmet diliyorum.
Rafet kolay bir insan değildi ama Kırım davasına namusu gibi sadakat, milletine evladı gibi vefa duygusu içinde kaldı, çileli bir ömür yaşadı. En samimi olduğu insan bendim.
En çok ok darbelerinden nasibini alan da ben… Genellikle başkasına attığı oklardan bir ikisi mutlaka bana isabet ederdi.
Herşeye rağmen Rafet tanıdığım en vatanperver insandı.
Kendisini sevin ya da sevmeyin. Yazdıklarını lütfen okuyun. Onun eksikliğini her geçen gün fazlasıyla hissediyoruz.
Nur içinde yat Rafet!
Ahmet Özay
Vefa; sadece bir semt adı değildir
Dün bir aziz dostun şehit edilmesinin yıldönümüydü.
Alçakça katledilmesinin üzerinden 16 koca yıl geçti.
Hangi hain eller tarafından, hangi kirli emellere kurban edildiği bunca senedir hala aydınlanmadı.
Ama bilinen şu ki; ne dediyse, ne yazdıysa, ne anlattıysa bir bir ortaya çıktı.
Kendisiyle yaptığımız sohbetlerdeki tespitler maalesef gerçekleşti.
Kırım tekrar Ruslar’ın hakimiyetine geçti.
ABD destekli piyonlar ve Feto örgütünün kirli yüzü ortaya çıktı.
Merak ettiğim bir konu vardı. Bakalım uğruna baş koyduğu, can verdiği soydaşları tarafından ne kadar hatırlanacaktı?
Yine yanılmadık.
Ülkücü ve Türkçü camia ile ufak bir Kırım Türk’ü topluluğu haricinde hatırlanmadı.
Çünkü unutturulmak isteniyordu.
Oysa ki; milyonlar ile ifade edilen Tatar diasporası Kırım’ı hatırlamaz iken Kırım davasını Türkiye’ye hatırlatan o oldu.
Mustafa Cemiloğlu’nun kızıl zindanlarda çektiklerini Türk milletine duyurarak Kırım Türklüğünün çilesini Türkiye’ye o duyurdu.
Mustafa Cemiloğlu’nu bayrak yapan, efsaneleştiren Necip Ablemitoğlu idi.
Bazı tatarcıklar Ankara pastahanelerinde birbirlerinin sevgililerini ayartmayı marifet sanarken ülkücü ve Türkçü gençliği ayağa kaldıran oydu.
Bayrak yaptığı Cemiloğlu’na menfaatperest tatarcıklar yaklaştırtmadılar bile.
Bu bir kez daha ispatladı ki ahde vefası olmayanın vatan davası da olmaz.
O Gaspıralı’yı kendisine örnek almıştı. Slav kökenli devletlerin, emperyalistlerin maşası, maaşlı memuru olmamıştı.
Biz rahmetli Necipoğlu’nun ne adını unutturacağız, ne de yolundan ayrılacağız.
Not: Maaşlı kuklalar şimdi hemen zıplayacaklar. Hedef saptırmaya çalışacaklar. Onlar lüks salonlarda Mustafa bey ile foto çektirme yarışında iken bizler Mustafa bey ile defalarca Avrupa’yı turladık.
Onlar Türkiye’nin Kırım için verdiği paralarla zevk sefa sürerken bizler çocuklarımızın boğazından kestiğimiz parayla yollara düştük.
Onun için kimse zıplamasın. Bugünden sonra bütün bildiklerimizi anlatacağız.
Bu bir nebze de olsa rahmetli Necip Ablemitoğlu’na ahde vefamız olacaktır.
Rafet Karanlık yazıyor(Merhum)
